از زمانی که غربی‌‌ها به ارزش ژئوپلیتیک غرب آسیا پی‌بردند و نام «خاورمیانه» را بر آن نهادند، این منطقه شاهد جنگ‌ها، ائتلاف‌ها، رقابت‌ها و رفاقت‌های متعددی بوده است. تمامی قدرت‌های بزرگ جهانی در دوره‌های مختلف تاریخی، سعی در حضور و مدیریت سیاسی و اقتصادی این منطقه داشته‌اند که مهم‌ترین و پیچیده‌ترین تحولات سیاسی و ژئوپلتیکی غرب آسیا هم به دلیل حضور قدرت‌های بزرگ و تلاش آن‌ها برای بقای منافع سیاسی و اقتصادی‌شان شکل گرفته است. ایالات متحده آمریکا نیز از این قاعده مستثنی نبوده است. این منطقه برای این کشور از جهات گوناگونی دارای اهمیت راهبردی است که از دو حیث، اهمیت فوق‌العاده دارد: ۱. وجود بخش اعظم و مهم جهان اسلام (اسلام سیاسی) به عنوان بزرگ‌ترین رقیب ایدئولوژیک تمدن غرب؛ ۲. وجود بخش اعظمی از ذخایر انرژی نفت و گاز دنیا در این منطقه...

لازم است میان ظرفیت های سیاست داخلی کشور نوعی هم افزایی صورت گیرد و برجام نیز به سند وفاق گروه های سیاسی کشور تبدیل شود. تاکید رهبر معظم انقلاب اسلامی مبنی بر لزوم جلوگیری از دو قطبی سازی در جامعه در همین راستا صورت گرفته است.

سرانجام نمایندگان مجلس شورای اسلامی موافقت خود را با اجرایی شدن برجام (البته با در نظر گرفتن ملاحظاتی 9 گانه) اعلام کردند. از این رو پس از تایید شورای محترم نگهبان، اجرای برجام میان طرفین یعنی ایران و اعضای 1+5 کلید خواهد خورد. در خصوص دوران پسابرجام و ترسیم دقیق مختصات نقطه ای که هم اکنون دقیقا در آن قرار داریم، لازم است نسبت به وقایع جاری در سیاست خارجی خود برداشت صحیح و رصد هوشمندانه ای داشته باشیم. از سوی دیگر، بازی در دوران پسا برجام تابع اصول و قواعدی است که نقض هریک از آن ها زمینه را برای "نفوذ دشمن" فراهم خواهد...

با توجه به شکست های سنگین میدانی سعودی ها، آنان با تبلیغات زیاد مدعی شدند که قصد دارند با عملیاتی گسترده شمال یمن را به اشغال درآورند، اما گزارش‌های میدانی حاکیست نیروهای سعودی نه تنها قادر به پیشروی نیستند، بلکه نتوانسته‌اند حتی پایگاه‌های نظامی خود را که در جنوب این کشور به تصرف نیروهای یمنی درآمده، باز پس بگیرند.



یمن همچنان در آتش جنگ و بمباران می سوزد؛ تجاوزی که از فروردین ماه سال جاری به منظور سرکوب مقاومت مردم یمن با محوریت انصارالله و بازگرداندن رییس جمهوری مستعفی و فراری یمن توسط عربستان سعودی و متحدانش آغاز شد، هنوز ادامه دارد و البته هیچ دستاوردی برای آل سعود نداشته است.

منصور هادی هنوز در خارج یمن بسر می برد و مجال و جرأت بازگشت به یمن را ندارد. در مقابل، انصارالله همچنان در صحنه حضور جدی و فعال داشته و بلکه فتوحات و دستاوردهای جدیدی کسب کرده است.

تجاوزگران سعودی که در جنگ یمن دچار ناکامی نظامی و سرخوردگی سیاسی...

«سردار سرتیپ پاسدار حسین همدانی از مستشاران ارشد نظامی ایران در سوریه، در حوالی حلب به شهادت رسید.» خبر کوتاه بود. آنها که شهید را می‌شناختند آه افسوس و حسرت کشیدند. عده‌ای هم بودند که برای‌شان سؤال شد سردار در سوریه چه می‌کرد؟ به‌راستی چرا خون مطهر حاج حسین همدانی صدها کیلومتر دورتر از وطن و در شمالی‌ترین استان سوریه به زمین ریخته شد؟

۱. اهمیت استراتژیک سوریه در محور مقاومت: اگرچه پادشاه جوان اردن در سال ۱۳۸۳ از سوی غربی‌ها ماموریت یافت کلید واژه‌ی "هلال شیعی" را وارد ادبیات سیاسی جهان اسلام کند تا به ایران هراسی و شیعه هراسی دامن بزند، اما امروز بیش از آن سخن از محور مقاومت و موفقیت‌هایش در سطح منطقه رواج دارد. بارزترین نکته در مروری اجمالی بر تحولات سال‌های اخیر منطقه‌ی غرب آسیا، نزاع محور مقاومت با رژیم صهیونیستی و اذناب منطقه‌ای و فرامنطقه آن و دست بالای محور مقاومت در همه این سال‌هاست. آزادسازی جنوب لبنان، جنگ ۳۳، نبرد ۲۲ و ۸ روزه غزه در کنار توفیقات روزافزون جمهوری اسلامی در حوزه‌های علمی، نظامی و هسته‌ای گوشه‌ای از دست آوردهای نیروهای انقلابی و جهادی در پهنه‌ی دریای مدیترانه تا ...

فاجعه ی منا و کشته شدن هزاران زایر خانه ی خدا از جمله ده ها حاجی ایرانی بر اثر سهل انگاری اداره کنندگان سعودی مراسم حج، بار دیگر روابط تهران و ریاض را به کانون توجه ناظران تبدیل کرد. این نوشتار نگاهی تحلیلی- تاریخی به بسترهای روابط ایران و عربستان به ویژه در سال های پیش از انقلاب اسلامی دارد.

انتخاب پادشاه و سلطان در عربستان سعودی آن قدر پیچیده و سرگیجه آور است که انتخاب رییس جمهوری در آمریکا. فقط کافی است تا سلطان جان به جان آفرین تسلیم کند تا بیم و امید سیاسیون عربستان دوباره شروع شود. این ممکن است در هر زمانی ــ چه دور و چه نزدیک ــ اتفاق بیفتد. با وصیتنامه دردسرساز ابن سعود،که باید همیشه فرزند بزرگترش به سلطنت نشیند و سپس برادر بعدی و با توجه به کهولت سن اکثر فرزندانش، این واقعه هر سال ممکن است اتفاق بیفتد و بحران ادامه یابد. شاید اگر وصیت ابن سعود نبود، این سلطنت بسیار راحت تر از پدر به پسران همچون سایر سلسله های پادشاهی انتقال می یافت و این همه دردسر تولید نمی کرد. ولی چه می شود کرد که وصیت است و وارثان با توجه به جمعیت فراوانشان و امکان ایجاد تنش قبیله ای مجبورند به آن پایبند باشند تا اصل کار که سلسله خانوادگی است باقی بماند. هر چند که درگیریهای درون گروهی این تیره تقریباً در اکثر مواقع پیش آمده و تصفیه هایی بی سرو صدا در آن انجام شده...

رژیم آل سعود که حجاج شرکت کننده در مراسم برائت از مشرکین در سال ۶۶ را به خاک و خون کشید، امروز حتی از برقراری امنیت برای حجاج و برگزاری مناسک حج به شکل سنتی مورد قبول معیارهای خود نیز عاجز است.

حوادثی که در حج امسال اتفاق افتاد، باعث شد این بحث که عربستان توان لازم برای اداره و مدیریت حج را ندارد، دوباره قوت بگیرد. مهمترین حادثه حج امسال، سقوط یک جرثقیل بزرگ در مسجدالحرام بود که ۱۰۷ کشته و ۲۳۸ مجروح برجا گذاشت. مروری بر اتفاقات ریز و درشت حج سالهای قبل هم این موضوع را تأیید می کند که باید برای مدیریت حرمین شریفین مکه و مدینه تصمیمی جدی اتخاذ شود. یکی از پیشنهاداتی که در این باره طرح شده است، مدیریت شورایی حرمین شریفین توسط مجمعی از کشورهای اسلامی است که با مروری به وضعیت مدیریت آل سعود در برگزاری مراسم حج، پیشنهادی قابل تأمل به نظر می رسد.

اما بی کفایتی آل سعود تنها در سهل انگاری و اهمیت ندادن به جان حجاج خلاصه نمی شود. در روز جمعه، ۶ ذی الحجه سال ۱۴۰۷ قمری (۹ مرداد ۱۳۶۶ و ۳۱ ژوئیه ۱۹۸۷)، پس از آن که حجاج ایرانی در طی تظاهرات برائت از مشرکین، «شعار مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» سر می‌دادند، نیروهای امنیتی عربستان بر آنان آتش گشودند. در این تظاهرات ۴۰۲ نفر...